Χθες πήγα στο Μέγαρο Μουσικής για να δω μια ταινία στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Η προβολή που διάλεξα ήταν ταινίες animation απο τα αδέρφια Λιούι και Νόα Κλόστερ. Οι ταινίες ήταν έξι και καθεμία από αυτές αφορούσε ένα άτομο με το οποίο ήρθαν σε επαφή τα αδέρφια. Κάτι σαν μικρές συνεντεύξεις χωρίς τις ερωτήσεις.
Παρακάτω επισυνάπτω τις περιγραφές των ταινιών από την σελίδα του Φεστιβάλ.
Πέρα από το Ρότερνταμ – με τη Σάρα Ντράιβερ.
Η ολοκλήρωση της δεύτερης μεγάλου μήκους ταινίας του Τζιμ Τζάρμους Πέρα από τον Παράδεισο το 1982 έγινε προσωπική υπόθεση της παραγωγού της: η Σάρα Ντράιβερ έπρεπε να περάσει λαθραία πέρα από τον Ατλαντικό την κόπια μίας από τις πιο σπάνιες και αμφιλεγόμενες ταινίες του κόσμου, του ντοκιμαντέρ CocksuckerBlues του φωτογράφου και ντοκιμαντερίστα Ρόμπερτ Φρανκ.
Νυχτερινές λήψεις – με τον Ντέιβιντ Γκόντλις
Από το 1976 έως το 1980, ο νέος φωτογράφος από το Μανχάταν Ντέιβιντ Γκόντλις κατέγραψε τα νυχτερινά τεκταινόμενα στο θρυλικό κλαμπ CBGB του Μπάουερι, την «αδιαμφισβήτητη γενέτειρα του punk rock», χρησιμοποιώντας ένα έντονα ξεχωριστό στιλ νυχτερινής φωτογράφισης. Οι Λιούι και Νόα Κλόστερ ζωντανεύουν τις φωτογραφίες του με συναρπαστική αμεσότητα, ενισχυμένη από animation με ασπρόμαυρες ακουαρέλες, μια ζωηρή ηχητική επένδυση και αφήγηση από τον ίδιο τον Γκόντλις.
Ο ήρωας με το κολάν – με τον Άλι Σελίμ
Όταν ο Αλέξι Γκρέιγουολ κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984, δεν ήταν επειδή φορούσε σπάντεξ. Ωστόσο, μετά το φωτο-φίνις, τα ποδηλατάδικα σε ολόκληρη την Αμερική πλημμύρισαν από νέους πελάτες που ζητούσαν σε κατάσταση αλλοφροσύνης να αγοράσουν σορτσάκια από το θαυματουργό υλικό. Ο κινηματογραφιστής Άλι Σελίμ ήταν από τους λίγους που αναζήτησαν τα πραγματικά αίτια της νίκης του Γκρέιγουολ.
Ψηλά τα χέρια – με τον Άνταμ Λούκας
Όταν ο εικαστικός-καλλιτέχνης του δρόμου Άνταμ Λούκας αποφάσισε να συνδυάσει τα ονόματα Μπάνκσι και Τομ Χανκς, δημιουργώντας το «ΧΑΝΚΣΙ», σημείωσε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Ως λάτρης των λογοπαίγνιων, συνέχισε να χρησιμοποιεί το νέο του όνομα μέχρι τη μοιραία στιγμή που συνάντησε τον αγαπημένο του ήρωα Τομ Χανκς στα παρασκήνια του Μπρόντγουεϊ.
Τυλιχτό και στο χέρι – με τη Λόρι Λιντίν
Τι σημαίνει να είσαι καλλιτέχνης; Για την τραγουδίστρια-τραγουδοποιό Λόρι Λιντίν, σημαίνει να παίζεις σε συναυλία και μετά να μαγειρεύεις αυγά σε φαγάδικο. Η ζωή του καλλιτέχνη μπορεί να μην είναι τόσο γοητευτική όσο τη φαντάζονται πολλοί, αλλά αυτό ακριβώς δεν είναι το συναρπαστικό στοιχείο; Ίσως να σας βοηθήσει η Λόρι να αποφασίσετε, μέσα από αυτό το ντοκιμαντέρ animation για τα πρώτα χρόνια της σύντομης ροκ εν ρολ επιτυχίας της.
Νόμιμο λαθρεμπόριο – με την Κριστίν Τσόι
Καθώς η τιμή των τσιγάρων φτάνει σε αστρονομικά ύψη στη Νέα Υόρκη, η υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθέτις Κριστίν Τσόι κάνει ό,τι μπορεί για να εξασφαλίσει την αγαπημένη της μάρκα. Καθώς τραβιέται από το ένα αεροδρόμιο στο άλλο, τα αφορολόγητα τσιγάρα της χάνονται κάπου στην πορεία, κι έτσι η ίδια αναγκάζεται να κάνει μια απόπειρα να τα περάσει λαθραία.
Το περιβάλλον στη ταράτσα του Μεγάρου ήταν πανέμορφο. Υπήρχαν παντού λαμπάκια και η θέα ήταν φανταστική. Μετά την προβολή ακολούθησε Q&A με τους δημιουργούς στο οποίο και οι δυο είχαν χιούμορ και τόνισαν πόσο δύσκολο ήταν για αυτούς να καταφέρουν να έρθουν στο Φεστιβάλ. Μας μίλησαν για τη διαδικασία της δημιουργίας της ταινίας και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, οι οποίες ήταν κυρίως οικονομικές. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν είναι ότι ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει όποια μορφή τέχνης θέλει. Μπορεί να χρειαστεί να δουλέψει σε μια βαρετή δουλειά προκειμένου να βγάλει τα προς το ζην, μπορεί να μην του αρέσει καν η προσωρινή δουλειά που έχει, αλλά με υπομονή, επιμονή και δημιουργικότητα μπορεί να πετύχει τους στόχους του.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείς να βρεις στο film festival.gr