Όταν ξεκίνησα να γράφω εδώ για τα βιβλία που διαβάζω είχα αποφασίσει ότι θα είναι κάτι σαν ημερολόγιο ανάγνωσης. Κάποιες αναρτήσεις στις οποίες θα γράφω ποιο βιβλίο διάβασα, πόσο καιρό μου πήρε να το διαβάσω, τι μου άρεσε κτλ. Σίγουρα δεν ήθελα να είναι κριτικές για τα βιβλία. Μου φαίνεται αρκετά δύσκολο να κρίνω ένα βιβλίο, να γράψω τι πέτυχε και τι δεν πέτυχε ο/η συγγραφέας.
"Ένα έργο τέχνης είναι καλό, όταν το έχει γεννήσει η ανάγκη. Σ' αυτήν του την προέλευση βρίσκεται η αξία του: άλλο κριτήριο δεν υπάρχει. Γι αυτό, αξιότιμε κύριε, δεν θα μπορούσα να σας δώσω παρά μόνο αυτή τη συμβουλή:βυθιστείτε στον εαυτό σας και ερευνήστε τα βάθη, απ' όπου πηγάζει η ζωή σας. Εκεί, στην πηγή της, θα βρείτε την απάντηση στην ερώτηση για το αν πρέπει να δημιουργείτε."
Τα Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή είναι ένα βιβλίο που αποτελείται από δέκα γράμματα που είχε στείλει ο Rainer Maria Rilke σε έναν άγνωστο για αυτόν, τον Franz Xaver Kappus. Ο Franz φοιτεί στην ίδια Στρατιωτική Ακαδημία που κάποτε φοιτούσε και ο Rilke, τα γράμματα του δεν τα βλέπουμε ποτέ. Αυτό που βλέπουμε είναι οι απαντήσεις του Rilke. Αν και είναι μόνο 10, το διάστημα στο οποίο αλληλογραφούν είναι μερικά χρόνια, από το 1903 μέχρι το 1908. Σε αυτά τα γράμματα μιλούν για τη δημιουργία της τέχνης, τη μοναξιά, τον έρωτα και την αναγκαιότητα της εσωτερικής αναζήτησης.
Κλείνω με ένα από τα αγαπημένα μου αποσπάσματα του βιβλίου:
Ν' αποκτήσετε όλο και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε ό,τι είναι Δύσκολο και στη Μοναξιά που νοιώθετε, όταν είστε με τους άλλους. Κατά τ' άλλα αφήστε τη ζωή σας να κυλά. Πιστέψτε με: η ζωή έχει δίκιο, σε κάθε περίπτωση.