Διαβάζω ότι η Δήμητρα Κωτούλα έχει εκδώσει άλλες δύο ποιητικές συλλογές, παράλληλα ανοίγω λάπτοπ για να τις βρω και να τις παραγγείλω και σκέφτομαι αν θα μ' αρέσουν όσο η συγκεκριμένη.
Η συλλογή αποτελείται από δύο μέρη: "Ποιήματα της λευκής σελίδας" και "Animal Triste". Τα ποιήματα της "λευκής σελίδας" είναι γραμμένα για την ανθρώπινη ύπαρξη, η οποία γεμίζει με συναισθήματα και νοήματα με τον ίδιο τρόπο που η λευκή σελίδα γεμίζει με λέξεις. Από την άλλη το δεύτερο μέρος, το "Animal Triste", είναι περισσότερο ρομαντικό με ποιήματα που απευθύνονται σε κάποιο πρόσωπο, με κάποια πικρία ίσως και παράπονο για όσα τελείωσαν.
Αγαπημένο μου ποίημα:
Στο κάτω κάτω ήταν
ένα από τα πράγματα
που μας έδεσαν
που όταν τα δεις
από μακριά
και τα ισιώσεις
ανακαλύπτεις ότι γίνονται
κομβικά σε μια ζωή
όπως ο ήλιος
που εκρήγνυται
κάθε πρωί στο στερέωμα
κι η σελήνη
που σου γλείφει τις πληγές
κάθε βράδυ