Μια από τις αγαπημένες μου ταινίες είναι το Before Sunrise. Μια γυναίκα και ένας άντρας γνωρίζονται σε ένα τραίνο και έτσι ξεκινάει η ιστορία τους. Το «Τέλος» από τις πρώτες κιόλας σελίδες μου θύμισε αυτή την ταινία.
Η ιστορία του βιβλίου ξεκινάει με δύο ανθρώπους που γνωρίζονται μέσα στο τραίνο. Δεν ξέρουμε ποιοι είναι, ποιος είναι ο προορισμός τους και γιατί βρίσκονται σε αυτό το τραίνο. Μιλάνε ελάχιστα, ίσα ίσα για να πουν τα βασικά. Δεν συμβαίνει τίποτα παραπάνω μεταξύ τους. Ωστόσο αυτή η γνωριμία τους αλλάζει ολοκληρωτικά. Ο άντρας είναι ένας ψυχίατρος ο οποίος νιώθει τη μοναξιά να έχει γεμίσει τη ζωή του και δεν βρίσκει νόημα σε οτιδήποτε κι αν κάνει. Η γυναίκα έχει την ελευθερία να πάρει το τραίνο και να πάει όπου θέλει, χωρίς καμία δέσμευση, καμία υποχρέωση. Όσο δελεαστικό κι αν ακούγεται αυτό, η ίδια νιώθει ότι δεν μπορεί να πάρει καμία απόφαση για τη ζωή της. Αυτό που τους ενώνει είναι το γεγονός ότι δεν ξέρουν που βαδίζουν στη ζωή τους. Με λίγα λόγια, ποιος είναι ο επόμενος σταθμός τους.
Διάβασα το βιβλίο μέσα σε λίγες ώρες κι αυτό γιατί ένιωθα, κατά κάποιο τρόπο, όπως οι δύο ήρωες. Καμιά φορά κάνεις την μία επιλογή μετά την άλλη και ανακαλύπτεις στην πορεία ότι πρέπει να τις σβήσεις όλες και να ξεκινήσεις από την αρχή για να βρεις ποιος θα είναι ο επόμενος σταθμός σου. Ποιος θα είναι αυτός που θα σε γεμίσει.
Η πλοκή σε κάνει να διαβάζεις χωρίς να θες να σταματήσεις, οι χαρακτήρες φαίνονται τόσο αληθινοί και η δομή του βιβλίου είναι τέτοια που δεν χρειάζονται περιττά σχόλια για να καταλάβεις τα συναισθήματα. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή.
Comments