Όταν ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο του Andrew Ridker με τίτλο «ΟΙ ΑΛΤΡΟΥΙΣΤΕΣ» είχα δει τις κριτικές και τις διακρίσεις που είχε πάρει, οπότε είχα σχηματίσει ήδη μια εικόνα για το βιβλίο. Γεγονός που επιβεβαιώθηκε όταν το τελείωσα.
Είναι ένα μυθιστόρημα στο οποίο θα διαβάσεις για την σημερινή κοινωνία και το American Dream –μεγάλο σπίτι, παιδιά, σκυλί, λεφτά- αλλά και για ταμπού που υπάρχουν σε κάθε οικογένεια.
Ένας πατέρας που θέλει να ζήσει αυτό το όνειρο, να γίνει μόνιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο, αλλά ταυτόχρονα είναι τσιγκούνης σε χρήματα και συναισθήματα και μια μητέρα που κάποτε είχε ένα όνειρο, ένα σκοπό στη ζωή της και τώρα απλώς ακολουθεί. Ένας γιος που είναι μοναχικός, κλεισμένος σε ένα σπίτι του χωρίς καμία διάθεση για κοινωνικοποίηση και γενικότερα για ζωή και μια κόρη. Η κόρη της οικογένειας φαίνεται πως θα κάνει τη διαφορά. Προσπαθεί να αλλάξει πράγματα που δεν της αρέσουν, αγωνίζεται για τα δικαιώματα, δεν ενδιαφέρεται για τα χρήματα και κάνει δουλειές που δεν την γεμίζουν. Ωστόσο, το τέλος του βιβλίου έχει μια μεγάλη έκπληξη για τη δική της ζωή. Ας πούμε ότι τα πράγματα ήρθαν σε μεγάλη αντίθεση με τα πιστεύω της.
Σε κάθε κεφάλαιο του βιβλίου μιλάει διαφορετικό πρόσωπο της οικογένειας. Έτσι «βλέπεις» τον καθένα και τη καθεμία να μιλάει για τη ζωή και τα συναισθήματα του. Δεν τα μεταφέρει κάποιος άλλος, αλλά ο ίδιος/η ίδια. Υπάρχει ένα βασικό συναίσθημα σε όλα τα μέλη της οικογένειας: η απογοήτευση. Όλοι τους ήταν αρχικά ενθουσιασμένοι με κάτι στη ζωή τους και όλοι κατέληξαν απογοητευμένοι με την έκβαση των πραγμάτων. Για να είμαι ειλικρινής, αυτό ήταν και το συναίσθημα με το οποίο «συμφώνησα». Κάποια στιγμή θα απογοητευτείς από τον τρόπο με τον οποίο καταλήγουν κάποιες καταστάσεις στη ζωή σου. Άλλες φορές περισσότερο και άλλες λιγότερο. Ελπίζεις, όμως, ότι στο τέλος θα βρεις το δρόμο σου όπως γίνεται και με τους ήρωες του βιβλίου.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Κλειδάριθμος".
Comments