Είμαστε ακόμη στο καλοκαίρι του 2020 και έχουμε άλλη μισή χρονιά μπροστά μας, όμως για μένα η μεγαλύτερη έκπληξη φέτος ήταν τα βιβλία μυστηρίου. Δεν τα διάλεγα ποτέ, δεν χαιρόμουν όταν μου τα έφερναν ως δώρο και πάντα τα αντιμετώπιζα υποτιμητικά. Σκέφτομαι ότι αυτό ίσως γινόταν γιατί ήμουν σίγουρη πως ο δολοφόνος/θύτης κτλ θα ήταν πάντα το πιο ασήμαντο άτομο της ιστορίας. Αυτό με εκνεύριζε τρομερά. Ήμουν και είμαι ερωτευμένη με την ποίηση, οπότε τίποτα δεν με έκανε να κοιτάξω σε κάποιο άλλο ράφι του βιβλιοπωλείου πέρα από αυτό με τις ποιητικές συλλογές.
Το τελευταίο βιβλίο μυστηρίου που διάβασα είναι του Μιχάλη Μακρόπουλου και έχει τον τίτλο «Το δέντρο του Ιούδα». Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ένας μεσήλικας άντρας που φαίνεται να έχει χάσει όλα τα σημαντικά πράγματα στη ζωή του, από γυναικά μέχρι και δουλειά. Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου δεν υπάρχει κάτι που να το κάνει να ανήκει στα βιβλία μυστηρίου. Βλέπουμε έναν άντρα, τον Ηλία, που έχει γυρίσει στο πατρικό του και ζει με τη μητέρα του σε ένα μικρό χωριό κοντά στα σύνορα της χώρας μας με την Αλβανία. Επισκέψεις στο καφενείο, περίπατοι και μονόλογοι του πρωταγωνιστή για την τροπή που έχει πάρει η ζωή του αποτελούν το πρώτο μισό του βιβλίου. Ο τρόπος που περιγράφεται ο χαρακτήρας του Ηλία μέσα από τις εξομολογήσεις του τον κάνουν να μοιάζει με ένα 20χρονο παιδί που προσπαθεί να βάλει σε μια τάξη τη ζωή του. Προβλήματα και σκέψεις που θεωρούμε ότι δεν ταιριάζουν σε κάποιον ενήλικα αναλύονται δίνουν μια ανακούφιση στον αναγνώστη ότι δεν είναι ο μόνος που ένιωσε/ νιώθει ή θα νιώσει έτσι.
Στο δεύτερο μισό του βιβλίου γίνεται ένα συμβάν, μια γυναίκα βρίσκεται νεκρή. Τότε είναι που αλλάζουν όλα για τον Ηλία. Η συνείδηση του τον ωθεί να κάνει πράγματα που ποτέ δεν θα έκανε, οι άνθρωποι γύρω του είναι διαφορετικοί και η ζωή του θα αλλάξει μια για πάντα. Το βιβλίο του Μιχάλη Μακρόπουλου με άφησε άναυδη με δύο τόσο αταίριαστους τρόπους. Ο ένας αφορά τα συναισθήματα και τις ανθρώπινες σχέσεις, ενώ ο δεύτερος την τροπή που πήρε η ιστορία και το τελείως απρόσμενο τέλος του βιβλίου.
Comments