"Μάτια φωτογραφική μηχανή: Καλοκαίρι στον Κήπο της Εδέμ. Η μαμά λιάζεται σε μια καρέκλα με ξεθωριασμένο πανί. Ξάφνου τη βλέπω να ξεκαρδίζεται σ' ένα γάργαρο γέλιο. Φέρνει τα γόνατα κοντά στο πρόσωπο για να προστατευτεί. Ο μπαμπάς τη σημαδεύει με το ανοιχτό λάστιχο του ποτίσματος. Ο μπαμπάς ψιχαλίζει τη μαμά."
Βιβλίο με αινιγματικό τίτλο που κατάλαβα τη σημασία του μόνο αφού το διάβασα ολόκληρο. Η "Ανατομία Κόρης", λοιπόν, είναι ένα βιβλίο για το πώς ζει μια κοπέλα από την παιδική της ηλικία μέχρι τα 25. Τα κείμενα, απλά και γεμάτα νόημα, δείχνουν τη σχέση της με τους γονείς της, τον αδερφό της και τους άντρες. Επίσης, κάθε κείμενο μπορεί να διαβαστεί και μόνο του, ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα. Η ανάγνωση του βιβλίου, κυρίως τα νοήματα του, απαιτούν συγκέντρωση και προσοχή. Σε βάζουν σε σκέψεις.
Η "Ανατομία Κόρης" της Μαρίας Φακίνου είναι ένα εξαιρετικά βαθυστόχαστο και προσωπικό βιβλίο που πρέπει να μπει στη λίστα σας.