Πριν από λίγες μέρες διάβασα το δεύτερο ή τρίτο αστυνομικό βιβλίο της ζωής μου. Έχω διαβάσει ελάχιστα. Κι αυτό γιατί συνήθως τα βαριέμαι. Συχνά τείνουν να υπερβάλλουν για καταστάσεις και χαρακτήρες.
Βέβαια, τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει για "Το βρεγμένο ψάρι" του Volker Kutscher.
Το βιβλίο είναι αρκετά μεγάλο και η έκταση του αρχικά με τρόμαξε. Ωστόσο, δεν θα αφαιρούσα ούτε μια σειρά. Κάθε λεπτομέρεια που γράφει ο Kutscher είναι χρήσιμη για τις επόμενες στιγμές της πλοκής.
Γερμανική αστυνομία, φόνοι, ναρκωτικά, Ρώσοι και κρυμμένος χρυσός είναι τα βασικά στοιχεία του βιβλίου. Ο Kutscher σκιαγραφεί με λεπτομέρειες όλους τους χαρακτήρες του βιβλίου και κυρίως τον πρωταγωνιστή του, τον αστυνομικό Γκερεον Ρατ. Ο ίδιος, εμφανίζεται, αρχικά, χαμένος προσπαθώντας να βρει τον ρόλο του στη Γερμανική αστυνομία. Όμως, όλα αλλάζουν όταν αρχίζει να ασχολείται με την υπόθεση του χρυσού των Σορόκιν, μιας αριστοκρατικής Ρωσικής οικογένειας. Κάνει λάθη, συνεργάζεται με άλλους αστυνομικούς και ψάχνει παντού.
Βρίσκει όμως αυτό που χρειάζεται;
Ας μην ξεχνάμε ότι
"Βρεγμένο Ψάρι" σημαίνει ανεξιχνίαστη υπόθεση.