Πριν από λίγες μέρες διάβασα το βιβλίο του Μιχαήλ Ράλλη με τίτλο “To αίμα νερό δε γίνεται (;)». Το βιβλίο αφορά ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι, τις οικογενειακές σχέσεις. Πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι η Νεφέλη, η οποία από μικρή ηλικία ένιωθε πως οι γονείς της έκαναν διακρίσεις ανάμεσα σε εκείνη και τον αδερφό της. Πάντα ο αδερφός της ήταν αυτός που χρειαζόταν βοήθεια, που έπρεπε να είναι δίπλα του, ενώ αυτή μπορούσε να τα καταφέρει και μόνη της. Έφτασαν ακόμα και στο σημείο να την διώξουν από το πατρικό της.
Τώρα, αρκετά μεγαλύτερη, βρίσκεται για άλλη μια φορά στη θέση της αδικημένης από τους γονείς της. Μόνο που αυτή τη φορά δεν καλείται απλά να παρατηρεί, αλλά να πάρει μέρος στις αποφάσεις.
Ο συγγραφέας περιγράφει τα συναισθήματα που περνά κάποια, όπως η Νεφέλη, που νιώθει προδομένη και αδικημένη από την οικογένεια της με τέτοιο τρόπο που σε βάζει στη θέση της. Ακόμα και αν δεν το έχεις νιώσει, σε κάνει να αναρωτηθείς αν θα περάσεις κάτι αντίστοιχο στο μέλλον.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο από τις Εκδόσεις Ελκυστής.