Οκ ομολογώ ότι αυτή τη φορά έκρινα το βιβλίο από το εξώφυλλο του.
Το εξώφυλλο του βιβλίου της Κ. Μοντή είναι κίτρινο, στη μέση μπορείς να διαβάσεις τον τίτλο του "Τα Φυλλοβόλα", λίγο πιο κάτω βλέπεις την εξής φράση: Ποίηση με εικαστική συνοδεία συνοδευμένη από ένα σκίτσο ενός- με τη δική μου οπτική γωνία- δέντρου. Με το που το είδα στο βιβλιοπωλείο, πριν καν προλάβω να διαβάσω μερικά ποιήματα για να διαπιστώσω αν μου αρέσει, αποφάσισα να το αγοράσω.
Όταν ήμουν μικρή πίστευα, λανθασμένα, ότι τα βιβλία με εικόνες ή ζωγραφιές είναι μόνο για τα μικρά παιδιά. Για να τα κρατήσουν συγκεντρωμένα στο βιβλίο και να μην χάσουν το ενδιαφέρον τους. Ωστόσο, διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο έπιασα τον εαυτό μου να ανυπομονεί να γυρίσει σελίδα για να δει το επόμενο σκίτσο. Κάθε σκίτσο του βιβλίου ταίριαζε απόλυτα με το εκάστοτε ποίημα.
Τελειώνοντας το βιβλίο καταλήγω στο εξής συμπέρασμα:
πόσο εντυπωσιακό είναι το αποτέλεσμα όταν συνδυάζεις δύο μορφές τέχνης, ποίηση και ζωγραφική.
Αγαπημένα μου αποσπάσματα:
1. Λύτρωση
Σ' ένα ποίημα σ' έκλεισα
μέσα
κι απαλλάχτηκα
Με τον τονισμό και τη στίξη του τώρα
μ' αυτά να λογαριάζεσαι από δω και μπρος
2. Ζητήματα Εκπαίδευσης
Μην κλαις, του λέγανε,
μην κλαις
Αδυναμία δείχνεις
και κουράζεις- να στο πούμε ειλικρινά
Πάψε τον τόπο να μουσκεύεις
Μα όταν τέλος το κατάφερε
κόλλησ' η βάρκα του- κοίτα- στην ξέρα
Να λάμνει βλέπεις είχε μάθει
στων καημών του τα νερά
και τώρα το κουπί χτυπάει την πέτρα
Τώρα του λένε
μη φωνάζεις
μη χτυπάς
Δεν βλέπεις που ενοχλείς; -αλήθεια τώρα
コメント